Veel mensen denken dat een man pas kinderalimentatie hoeft te betalen als hij een kind heeft erkend of gezag over een kind uitoefent. Dit is onjuist. Ook de verwekker van een kind is onderhoudsplichtig en zal dus kinderalimentatie moeten betalen. Een verwekker is een man die samen met de moeder op natuurlijke wijze een kind heeft laten ontstaan. Dit kan zijn gebeurd binnen een relatie of tijdens een one-night-stand. Een verwekker is altijd de biologische vader.
Indien het kind – naast een moeder – al een tweede juridische ouder heeft, dan is de verwekker niet onderhoudsplichtig. Dit zal het geval zijn indien de moeder is getrouwd of een geregistreerd partnerschap heeft of als het kind al door iemand is erkend.
Daarnaast is ook onderhoudsplichtig de levensgezel van de moeder die heeft ingestemd met de daad die de verwekking tot gevolg kán hebben gehad. Het gaat dan bijvoorbeeld om een partner die instemt met het inzetten van een spermadonor. Deze levensgezel is logischerwijze niet de biologische ouder van het kind.
Iemand is dus onderhoudsplichtig ten opzichte van het kind dat met zijn medewerking óf instemming is verwekt.
Om te bepalen of iemand als verwekker kan worden aangemerkt, is een DNA-onderzoek soms noodzakelijk. Als de geslachtsgemeenschap door de man wordt ontkend, is dit soms de enige manier om als moeder een verwekking te bewijzen. De rechter kan bepalen dat een DNA-onderzoek nodig is. Indien de mogelijke verwekker niet aan een zo’n onderzoek meewerkt, dan zal de rechter daar het gevolg aan verbinden dat hij in die zaak goed acht. Dit kan erop neerkomen dat de rechter vindt dat vaststaat dat de man in kwestie als verwekker moet worden aangemerkt, ook al weigert hij de medewerking aan het DNA-onderzoek. Ook kan de rechter de man een dwangsom opleggen. Vaak wordt in een gerechtelijke procedure bepaald dat iedere partij de helft van de kosten van het DNA-onderzoek moet betalen.
Een (sperma)donor is daarentegen in beginsel niet verplicht tot het betalen van kinderalimentatie. Een donor heeft geen geslachtsgemeenschap met de moeder gehad en is daarom geen verwekker. Wel is hij biologische vader van het kind, maar hij is niet de levensgezel van de moeder.
Indien het donorschap door de moeder wordt ontkend en middels DNA-onderzoek is het biologisch vaderschap vast komen te staan, is het aan de biologische vader om zijn donorschap aannemelijk te maken. Dit kan lastig zijn gelet op het gebrek aan bewijs hiervan. Daarom wordt aangeraden om een donorovereenkomst te sluiten met de wensmoeder.
Wenst u van de verwekker van uw kind kinderalimentatie te krijgen of weigert uw ex-partner kinderalimentatie te betalen, terwijl hij of zij uitdrukkelijk met de verwekking via een donor heeft ingestemd? Dan kunt u contact opnemen met één van onze familierechtadvocaten.
| mr Marjan Tijseling of mr Myrthe Haas | 030 – 231 66 31 |
| mr Tessa Luijten, mr Joske Kaljee of mr Maud Winthagen | 030 – 688 68 68 |
